İDAM SEHPASINDA BİLE SON SÖZLERİ ANARŞİ OLDU!SACCO VE VANZETTİ!

önsöz:

yuvarlanıyor iri, sıcak damlalar
bakır yanaklarımızdan
yuvarlanıyor iri, sıcak damlalar
kalbimizde!
kalbimiz artık dar geliyor bize !
kopararak
kanlı sargıları
yaramızdan!
dişi bir kaplanız ki biz
dişlerimizde taşıyoruz, altın başlı
yavrularımızın ölüsünü ...
kimin kızıl gönüllü sarı alnına
sardık sevginin beyaz çiçekli örgüsünü!
kan geliyor kainatın rengi bize!
yuvarlanıyor iri, sıcak damlalar
bakır yanaklarımızdan
kalbimize!

hikaye:

onların cebinde fırkamızın bileti yoktu
onlar, kurtuluşun kapısına varmayı,
ferdin cesur hamlelerinden uman
iki saf ve namuslu çocuktu!
ne milyonların rehberiydi onlar,
ne de inzibatlı bir devrim ordusunun askeri!
devrimin sıra neferiydi onlar,
devrimin namuslu neferi.
yanıyordu kanlarında şavkı italya güneşlerinin
koştular temiz esmer alınlarla hayatın sesine
dövüştüler yanında dövüşen kardeşlerinin
yeni dünyaya düştüler eski zulmün pençesine!
yedi yıl ölümün karşısında gülerek durdular
elektrikli iskemleye
kadife bir koltukmuş gibi oturdular
yürekleri dört bin volta yedi dakika dayandı
yandı yürekleri
yedi dakika yandı
cani değildiler, kurban gittiler bir cinayete
kurban gittiler dolarların emrindeki adalete!
hayatlarında olmadılarsa da kitlelerin rehberi,
ölümleriyle şaha kaldırdı kitleleri
bu iki ihtilal neferi!

kıssadan hisse:

burjuvazi,
katletti içimizden ikisini
bu iki ölü ölmeyen ölümsüzdür!
burjuvazi,
kavgaya davet etti bizi
davetleri kabulümüzdür!
biz nasıl bilirsek hep bir ağızdan gülmesini,
biliriz öylece yaşamasını ölmesini
hepimiz - birimiz için,
birimiz - hepimiz için.

15 Nisan 1920 ‘de bir ayakkabı fabrikasının muhasebecisi ve güvenliğinin öldürülmesiyle Bostan ‘da başlayan cadı avı , iki italyan göçmenin üzerinde anarşizm propagandası bulunan bildiriler ve silahlarla yakalanmasıyla son bulur. Yakalananlar Nicola Sacco ve Bartholomeo Vanzetti’dir.

Sacco ve Vanzetti ; İtalya’dan genç yaşta ayrılmış , Amerikada çalışmaya başlamışlardı. İtalyadan gelen göçmen anarşist arkadaşlarından etkilenen ikili anarşist mücadele içerisinde aktif olarak yer alıyor bulundukları her alanda propagandist yönleriyle dikkat çekiyorlardı. Nicola Sacco Ve Bartholomeo Vanzetti’nin tutuklanmasının altında 1800′lerin sonunda Amerika’daki işçilerin Öz-Yönetim kavgası ve yükselen Anarşizm korkusu vardı. Fabrikalarda örgütlenen grevlerin başını çeken anarşist işçiler , neredeyse her şehirde yapılan büyük işçi mitingleriyle patronların ve devletin huzurunu kaçırıyor , adaletsizliğe ve yükseltilmeye çalışılan faşizme karşı isyan çağrısını yükseltiyorlardı. Sacco’nun 15 Nisan’da işe gitmemiş olması , Vanzetti’nin Noel’de yapılan Bridgewater Soygunu’ndan suçlu bulunup 12-15 yıl arasında hapis cezasına çarptırılması ve göçmen anarşist olmaları günah keçisi ilan edilmeleri için birer bahaneydi.

Ve 1921 yılı Ağustos ayında mahkemenin açıkladığı idam kararı sonrası , başka bir davadan tutsağın soygunu işlediğine dair beyanları devlet tarafından ciddiye alınmayarak anarşistlere ölüm fermanı açıkça verilmiş oldu. Sacco ve Vanzetti için dünya’nın bir çok şehirinde yapılan yüzlerce miting ve özgürlük çağrısına rağmen patronlarla uzlaşı içindeki devlet , bu özgürlük çağrılarına gözlerini ve kulaklarını kapadı.

1927 Ağustos’undaki idamlarına kadar geçen süreçte , ezilenlerin mücadelesindeki kararlı duruşlarını sürdürdüler. Mahkeme karşısındaki savunmalarında verdikleri mücadelenin meşruluğuna üzerlerindeki devlet terörünün haksızlığına dikkat çektiler . 22 ağustosu 23 ağustosa bağlayan gece , elektrikli sandalye ile idam edilmeden önceki sözleri ”Yaşasın Anarşi ! ” oldu